พร้อมกับการปฏิรูปการรักษาพยาบาลที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่องในการวินิจฉัยและการรักษาผู้ป่วยกระดูกและข้อ การออกกำลังกายเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพได้กลายเป็นส่วนเชื่อมโยงที่สำคัญในการรักษากระดูกหักเป็นงานพยาบาลที่สำคัญในการเร่งการรักษากระดูกหักและส่งเสริมการฟื้นตัว การทำงานของแขนขาและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างพยาบาลและผู้ป่วยมันแนะนำผู้ป่วยให้ความร่วมมืออย่างแข็งขันกับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ในการออกกำลังกายเพื่อการฟื้นฟูเบื้องต้นในผู้ป่วยที่หายจากอาการบาดเจ็บ และการฟื้นตัวของการทำงานของแขนขาและสุขภาพร่างกายและจิตใจล้วนมีบทบาทในเชิงบวก

เป้าหมายสูงสุดของการรักษากระดูกหักคือการฟื้นฟูการทำงาน ผู้ป่วยศัลยกรรมกระดูกจะทำการฝึกฟื้นฟูสมรรถภาพหลังการบาดเจ็บและการผ่าตัด เพื่อป้องกันความผิดปกติของกระดูก ข้อต่อ กล้ามเนื้อ และเนื้อเยื่ออ่อน และมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการฟื้นตัวตามหน้าที่การฟื้นฟูสมรรถภาพตามหน้าที่ที่ดีและไม่ดีและการฝึกฟื้นฟูสมรรถภาพในระยะเริ่มแรก มีความสัมพันธ์ใกล้ชิด การฝึกฟื้นฟูสมรรถภาพตามหน้าที่ที่วางแผนไว้และเป็นระบบมีความสำคัญเป็นพิเศษตลอดระยะเวลาการฟื้นฟูดังนั้นการเสริมสร้างแนวทางในการฝึกฟื้นฟูสมรรถภาพก่อนวัยอันควรของผู้ป่วยจึงเป็นส่วนสำคัญของการรักษาภาวะกระดูกหัก

1. การลด การตรึง และการฟื้นฟูสมรรถภาพเป็นกระบวนการพื้นฐานสามประการของการรักษากระดูกหักการลดและการตรึงเป็นหัวใจสำคัญของการรักษา และการออกกำลังกายเพื่อการฟื้นฟูคือการรับประกันการทำงานที่น่าพอใจและผลการรักษาของแขนขาหลังการแตกหักหากไม่มีการออกกำลังกายเพื่อการฟื้นฟูที่ถูกต้องและกระตือรือร้น แม้ว่าการลดและการตรึงจะเหมาะสมที่สุด แต่การทำงานของแขนขาก็ไม่สามารถฟื้นฟูได้ดี

2. ตามรายงานข้อมูลที่เกี่ยวข้อง หากแขนขาที่ได้รับผลกระทบถูกตรึงไว้นานกว่า 3 สัปดาห์ เนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่หลวมรอบกล้ามเนื้อและข้อต่อจะกลายเป็นเนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่หนาแน่น ซึ่งสามารถนำไปสู่การหดตัวของข้อต่อได้ง่ายหากนอนบนเตียงเกิน 3-5 สัปดาห์ ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อจะลดลงครึ่งหนึ่งและกล้ามเนื้อจะมีลักษณะฝ่อจากการเลิกใช้